15 lat za nami!

Kto pamięta jaka była pogoda w Polsce 11 maja 2007 roku?  W Warszawie było pochmurno z przejaśnieniami. Doświadczaliśmy przelotnych opadów deszczu. Temperatura maksymalna wynosiła 21 stopni. Wiatr na ogół był umiarkowany, południowo-zachodni.

Z całkowitą pewnością można stwierdzić, że nikt tego nie pamięta. I słusznie, bo nie ma to większego znaczenia. Ale tego dnia wydarzyło się coś, co wypada zapamiętać. Coś co z perspektywy czasu odcisnęło znaczące piętno na postrzeganiu rodzin wielodzietnych, na kształtowaniu polityki prorodzinnej w naszym kraju, na sposobie mówienia o rodzinach z większą liczbą dzieci. Tego dnia – 11 maja 2007 roku – Związek Dużych Rodzin 3 Plus został oficjalnie wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego. 

Tak, tak! To już 15 lat działalności naszego stowarzyszenia. Czas refleksji i wspomnień przed nami, choć z drugiej strony trzeba przyznać, że Związek dopiero się „rozkręca”. Warto jednak przy tej okazji zrobić krótkie podsumowanie dotychczasowych osiągnięć.

Impulsem do powstania ZDR 3Plus, była niezgoda na niesprawiedliwe traktowanie rodzin wielodzietnych, które powoli były wypychane poza margines dostępności dóbr, potencjalnie dostępnych dla wszystkich obywateli. Mowa o dostępie do nauki, sztuki, sportu itp. Dla dzieci z dużych rodzin nauka języków obcych, dodatkowe zajęcia muzyczne, teatr,  kino pozostawały często w sferze marzeń. To z kolei zmniejszało już na wstępie ich szanse na rozwój czy sukces.

Na szczęście już na początku swej działalności Związkowi Dużych Rodzin udało się zainteresować, decydentów politycznych rozwiązaniami ekonomicznymi, które mogłyby możliwie szybko i skutecznie wyrównać szanse dzieci z dużych rodzin. Mowa tu między innymi o propozycji, która ostatecznie została sfinalizowana programem 500+. Wielu  otworzył on drzwi do szkół językowych, muzycznych, na baseny, czy hale sportowe. Nie mówiąc już o zaspokojeniu czasem tych najbardziej podstawowych potrzeb. 

Innym krokiem milowym było zaadaptowanie do polskich warunków i wdrożenie we współpracy z samorządami programu Karty Dużej Rodziny. 

Śmiało można powiedzieć, że pierwsze kroki w naszej działalności wyznaczały nam tezy wygłoszone podczas konferencji pod hasłem „Rodziny duże bogactwem i nadzieją Polski”, którą zorganizowaliśmy w przeddzień zarejestrowania naszego stowarzyszenia. W sposób oczywisty zajęliśmy się jak wspomniano wyżej sprawami ekonomicznymi. 

Otuchy w działaniu zawsze dodaje świadomość, że nie jest się samemu, dlatego niemal natychmiast przystąpiliśmy do Europejskiej Federacji Rodzin Dużych. To też pozwoliło nam czerpać z bogatych doświadczeń krajów, które dużo wcześniej dostrzegły potrzebę dowartościowania rodzin z większą liczbą dzieci. Owocem tej współpracy było dostosowanie do warunków polskich ulgi rodzinnej, która ostatecznie została wprowadzona przy akceptacji wszystkich środowisk. Naszą dewizą od samego początku stało się działanie w atmosferze konsensusu i na bazie merytorycznych argumentów. Nie angażujemy barw politycznych, światopoglądowych i ideologicznych. Dzięki temu łączą nas ze wszystkimi środowiskami podstawowe wartości jakimi są: dobro dzieci i rodziny. Nie sposób nie podkreślić, że na taki nasz wizerunek i formułę funkcjonowania ogromny wpływ miała i ma niezwykła osobowość Joanny Krupskiej – pierwszej prezes naszego Związku, a obecnie przewodniczącej Rady Krajowej. 

Przez 15 lat naszej działalności nauczyliśmy się, że aby być skutecznym, trzeba problemy rozwiązywać i realizować zadania jak najbliżej źródła. Stąd od samego początku bardzo mocno postawiliśmy na współpracę z samorządami, które najlepiej czują i rozumieją rodziny, dla których na co dzień pracują. Tak rozwijała się w początkowej fazie Karta Dużej Rodziny, poprzez gminy: Grodzisk Mazowiecki, Łowicz, Tychy, Sandomierz itd. W całym kraju, jak grzyby po deszczu zaczęły funkcjonować regionalne Koła ZDR, do tej pory organizujemy konferencje, szkolenia, warsztaty, a także bezpośrednią pomoc materialną adresowaną do konkretnych rodzin. Od kilkunastu miesięcy prowadzimy ambitny projekt certyfikacji samorządów Przyjaznych Rodzinie. Jest to o tyle ważny program, że w każdej gminie, mieście, wsi czy powiecie, potrzeby rodzin wyglądają inaczej. Dzięki naszemu zaangażowaniu powstaje swoisty bank dobrych praktyk, który znacząco skraca drogę od problemu do rozwiązania.

Kolejnym naszym sztandarowym dokonaniem, zasługującym na uwagę są organizowane już od 10 lat – nieprzerwanie mimo pandemii – Zjazdy Dużych Rodzin. Pierwszy odbył się w Grodzisku Mazowieckim, a potem gościły nas Lublin, Łowicz, Gniezno, Nysa, Szczecin, Lubartów, dwukrotnie Warszawa i obecnie Wadowice. Są to zawsze ogromne wydarzenia, w których uczestniczyło każdorazowo jak do tej pory od kilkuset do ponad tysiąca osób. Cieszą się dużym zainteresowaniem mediów. Uczestniczyli w nich, prezydent, premier i ministrowie różnych resortów. Nie ma w tym nic dziwnego, gdyż oprócz atmosfery świętowania, stałym elementem Zjazdów jest panel z udziałem ekspertów, podczas którego zawsze poruszane są ważne tematy istotne dla dużych rodzin. I za każdym razem „pod lupę” brane są konkretne rozwiązania, przygotowywane przez współpracujących z nami specjalistów z różnych dziedzin. 

Jednym z istotnych owoców naszej pracy są tzw. emerytury dla matek, które przed laty postawiły na wychowanie swoich dzieci i nie miały możliwości wypracować sobie tego świadczenia. Dotyczy to w znakomitej większości matek z rodzin wysoce wielodzietnych, dla których podjęcie pracy zawodowej było zwyczajnie niemożliwe. Docenienie po latach ich trudu wychowawczego jest nie tylko wyrazem sprawiedliwości społecznej, ale również niejako spłatą długu jaki wobec nich ma społeczeństwo.

Obecnie Związek Dużych Rodzin 3 Plus rozszerza jeszcze bardziej obszary działania. Uruchomiliśmy Akademię Talentów, która jest formą wsparcia, nie tylko finansowego, dla uzdolnionej młodzieży z rodzin wielodzietnych. 

Ruszyliśmy również z cyklem warsztatów i szkoleń wspierających pary małżeńskie, dzięki czemu chcemy pomóc również w tej sferze rodzicom, dla których troski dnia codziennego wynikające z konieczności zapewnienia dzieciom godnych warunków ekonomicznych, stanowią niejednokrotnie zagrożenie dla wzajemnych relacji. Wyczulenie na te niebezpieczeństwa i zapobieganie im poprzez szukanie odpowiedniego balansu między potrzebami, zwiększa szanse na szczęśliwe funkcjonowanie w rodzinie, nie tylko wielodzietnej, niezależnie od statusu materialnego, na który dziś tak nieproporcjonalnie kładzie się nacisk.

Przed nami wiele, a właściwie coraz więcej wyzwań. Z naszym Związkiem jest jak z każdą rodziną: od momentu założenia „skazana jest” tylko na rozwój. Zmieniają się warunki zewnętrzne, zmieniają się potrzeby, nasze możliwości, w końcu zmieniają się też władze naszej organizacji, bo stery ZDR z rąk Joanny Krupskiej przejął Radosław Waszkiewicz, ale nie zmienia się nasza misja i determinacja. Napędza nas wciąż wiara w to, że robimy coś bardzo ważnego i dobrego. Dlatego tylko chwilę pozwolimy sobie świętować i wracamy do pracy.